Gallery

• Helsinki, eteläsatama / Хельсинки, южный порт4.5.2020

  • 

  • 

  – Анонимный автор / Anonyymi

• Tieranasaur1.5.2020

  • 

  • 

  Helsingissä elämänrytmi on aina ollut dynaamisempi kuin muualla Suomessa. Vuokrattavien sähköpotkulautojen ilmestyessä kaupunkiin rytmi kiihtyi vielä lisää. Nuorison kevyet, lennokkaat ystävät houkuttelevat kiitämään kaupungin siintäviin kaukaisuuksiin. Läheskään kaikki kaupunkilaiset eivät kuitenkaan ilahtuneet kaoottisesta potkulautaliikenteestä. Karanteenin alettua ihmiset alkoivat liikkua kaupungilla paljon vähemmän ja rytmi rauhoittui, enää ei ole niin kiire kuin aiemmin. Olen huomannut, että potkulautoja on yhä vähemmän, eikä tulisi mieleenikään käyttää niitä. Tällä hetkellä jokainen ulkona vietetty minuutti on arvokas ja tekee mieli vain kuljeskella kadulla, ei kiitää minnekään. Kuljeskellessani löysin tämän potkulaudan ja tajusin, että ne ”kuolevat sukupuuttoon”, kuin dinosaurukset. Kuvittelin, miten arkeologit vuosisatojen kuluttua löytävät potkulaudan ja nimeävät sen Tieranasauriksi 🙂

  Ритм жизни в Хельсинки всегда был более динамичный, чем в остальных частях Финляндии. С приходом общественных электронных самокатов он ускорился в ещё несколько раз. Легкие, летучие друзья молодежи так и манят унести в голубые городские дали. Но далеко не всем горожанам пришлось по душе хаотичное движение самокатов. С приходом карантина люди стали намного меньше передвигаться по городу и ритм замедлился – уже нет такой спешки как раньше. Я стала замечать все меньше и меньше самокатов и даже в мысли не приходит ими воспользоваться – сейчас дорога каждая минута, проведённая на воздухе, и хочется прогуляться по улице, а не промчаться по ней. Так я встретила этот самокат и поняла, что они «вымирают», они уже прямо как динозавры. Представила, как через столетия археологи найдут останки этого самоката и назвала его Tieranasaur 🙂

  – Mariia Sennikova

• Maailmanlopun tunnelmista uuden alkuun… / От предчувствия конца света — к новому началу…27.4.2020

  • 

  • 

  Kulunut talvikausi ja kevään alku on ollut varsin oikukas myös sään puolesta. Huhtikuun 13. päivänä taivaalle kerääntyi sankkoja lumisadepilviä aivan kuin nostattaen maailmanlopun fiiliksiä synkällä olemuksellaan näin koronapandemian ja myös ilmastonmuutoksen aikana. Toinen 20.4. ottamani kuva taas symboloi ikäänkuin uuden elämän onnellista alkua poikkeuksellisen punaisen taivaan ja kokonaisen upean sateenkaaren myötä.

  
  Минувшая зима и начало весны оказались полны сюрпризов — в том числе и погодных. Тринадцатого апреля небо заполонили густые снежные тучи. В эпоху эпидемии коронавируса и климатических изменений их мрачный вид наводил на мысли о конце света. Вторая моя фотография от 20.4, запечатлевшая исключительное алое небо и великолепную радугу, как будто символизирует счастливое начало новой жизни.

  – Juha Laitalainen

• Aikakone lumiukolle / Машина времени для снеговика27.4.2020

  • 

  • 

  Viime vuonna alkutalvesta pihoille laitettiin punaiset aurauskepit, kuten tavallisesti, jotta aura-autot osaisivat liikkua kulmissa ja mutkissa. Niitä ei tarvittu koko talvena kertaakaan. Koko talven kaikesta lumesta olisi varmaan voinut rakentaa yhden suuren lumiukon, jollainen on vanhassa valokuvassa. Lapset olisivat olleet onnellisia, jos sen olisi voinut siirtää aikakoneella.

  В начале прошлой зимы, как обычно, во дворах поставили красные палочки-метки, чтобы снегоуборочные машины могли по ним ориентироваться на углах и поворотах. За всю зиму они ни разу не понадобились. Наверно из всего снега за эту зиму можно было бы слепить одного большого снеговика, как на старой фотографии. Дети были бы счастливы, если бы его можно было перенести во времени.

  – Анонимный автор / Anonyymi

• lehti / Magazine22.4.2020

  • 

  • 

  Stockmann on enemmän kuin vain kauppa tai ostoskeskus. Stockmann on tavaratalo, jolla on oma erityinen tunnelmansa, historiansa, tuotteensa ja kulttuurinsa. Minulle Stockmann on erottamaton osa Helsinkiä ja kulttuuriani. Näinä hankalina aikoina toivon parasta Stockmannin puolesta.

  Стокманн больше чем просто магазин, больше чем торговый центр.
  Стокманн это универмаг со своей особой атмосферой, историей, товарами  и культурой. Для меня Стокманн это неотъемлемая  часть Хельсинки и часть моей культуры.
  В это непростое  время держу кулачки за Стокманн.

  – Анонимный автор / Anonyymi

• Kaupunkiin tutustuminen / Знакомство с городом20.4.2020

  • 

  • 

  Kuulin Porvoon olevan sympaattinen, sadunomainen kaupunki, kuin suoraan postikortista. Punaisia pieniä taloja valkoisen lumen keskellä. Kaipaan lunta talvisin, kun jo kolmelta iltapäivällä pimenee. Kaipaan valon heijastumista valkoisilta hangilta. Silloin kun masentaa, suositellaan ulkoilemaan enemmän. Talvella sitä on hankala toteuttaa, kun ulos pitäisi ehtiä lyhyen päivänvalon aikana. Se on haaste. Lumen narina toimii paremmin kuin D-vitamiini, mutta sitä ei valitettavasti voi ostaa muovipurkissa apteekista.

  Я слышала о Порвоо как о сказочном милом городе с картинки. С красными домиками на фоне белого снега.
  Я скучаю по снегу зимой, когда темнеет уже в 3 часа дня, мне не хватает отражения света от белого покрывала. При депрессии, рекомендуют больше гулять. Зимой это сложно осуществить – нужно успеть в короткий час дневного света. Это вызов.
  Хруст снега работает лучше витамина D, но его, к сожалению, не купишь в пластиковой баночке в аптеке.

  -Polina Razorilova

• Suomalais-karjalaiset laikat / Финско-карельские лайки13.4.2020

  • 

  • 

  Asuimme mieheni kanssa Yhdysvalloissa, Coloradossa, vuosina 2009-2012. Karanteenisäädösten ja vuokra-asunnon takia suomalais-karjalaiset laikamme eivät muuttaneet ulkomaille kanssamme. Anoppi ja appi pitivät niistä huolta. Helmikuussa 2011 lensimme Suomeen lyhyelle lomalle, sisareni miehen väitöstilaisuutta varten. Oli tosi hauskaa nähdä koirat pitkän tauon jälkeen ja viikon aikana kävimme niiden kanssa monta kertaa lumisissa metsissä kävelyllä.

  С 2009 по 2012 год мы с мужем жили в США, в Колорадо. По причине карантина и так как мы снимали квартиру, наши финско-карельские лайки не переехали за границу с нами. Теща с тестем ухаживали за ними. В Феврале 2011 мы прилетели в Финляндию на короткий отпуск, потому что сестра моего мужа защитила свою диссертацию. Была очень рада видеть своих собаки после долгого перерыва, и в течение недели часто гуляла с ними в снежных лесах.

  – Anne Tammimaki

• Lumiukko ja lumienkeli – ensiarvoisen tärkeät asiat /Снеговик и снежный ангел – вещи первой необходимости12.4.2020

  • 

  • 

  Talvella 2019-2020 lapsi kaipasi lunta niin paljon, että heti kun sitä tuli ensimmäisen kerran, hän teki silmänräpäyksessä lumienkelin jalkakäytävälle, ja pyöritti pallon, jonka laittoi pakastimeen ”kaiken varalta, jos enempää lunta ei tulekaan.”

  Зимой 2019-2020 ребенок так скучал по снегу, что при первом же его появлении мгновенно соорудил снежного ангела прямо на тротуаре, тут же слепил комочек и положил дома в морозилку – “на всякий случай, вдруг больше снега не будет”.

  – Daria Agapova

• Kraak / Кря11.4.2020

  • 

  • 

  Herään harvoin varhain, mutta sinä päivänä minulla oli suomenkielenkoe kahdeksalta aamulla. Lähdin ulos kylmään ja pimeään. Palatessani paistoi jo aurinko. Lahdella oli muutamia kalastajia, lukemattomia sorsia, pari juoksijaa ja minä. Päätin valokuvata sorsia, sillä niiltä ei tarvitse kysyä lupaa kuvaamiseen. Tuolloin olin asunut Suomessa vain neljä kuukautta.

  Я редко встаю рано, но в тот день я сдавала тест по Финскому в 8 утра. Вышла из дома в холод и темноту. А когда возвращалась, уже вовсю светило солнце. На заливе было несколько рыбаков, бессчетное количество уток, парочка бегунов и я.
  Я решила устроить фотосессию уткам – у них не надо спрашивать разрешения.
  К этому моменту я жила в Финляндии всего 4 месяца.

  – Анонимный автор / Anonyymi

• Jääpuikkoja parrassa /Ледышки в бороде10.4.2020

  • 

  • 

  Tämän kuvan minulle lähetti poikani Stepa. Se on samalta vuodelta, jolloin muutin Suomeen mieheni luokse. Helmikuu 2016. Meillä Karjalassa oli edelleen vankka ja iloinen talvi. Asetuin kodiksi uuteen paikkaan, ja vaikka lunta oli Kotkassa sinä vuonna paljon, se suli nopeasti ja lämpimät kelit tulivat paljon tavallista aikaisemmin… Totuin uuteen ympäristöön. Stepa tottui siihen, että olen kaukana. Jääpuikot hänen parrassaan muistuttavat minua tuosta oudosta jaksosta elämässämme. Kuva on minulle rakas.

  Это фото прислал мне мой сын Степа. Это было в том самом году, когда я переехала в Финляндию к мужу. Февраль 2016 года. У нас в Карелии по-прежнему была крепкая и веселая зима. А я обживалась на новом месте, и хотя снега в том году в Котке было много, он быстро растаял, а тепло пришло гораздо раньше обычного… Я привыкала к новым реалиям. Степа привыкал к тому, что я далеко. Ледышки в его бороде всегда напоминают мне о том странном периоде в нашей жизни. Я люблю это фото.

  “Kuuraa hiuksissa”. Olin jo Kotkassa ja kuljeskelin pakkasessa. Lähetin tämän valokuvan Stepalle, näyttääkseni, että on täälläkin talvi. Tämä oli siis vastaukseni hänen valokuvaansa “Jääpuikkoja parrassa.”

  “Иней в волосах” – это я была в Котке уже. И вот нагулялась по морозу. И послала эту фотографию Степе, чтобы показать, что здесь тоже бывает зима – то есть это был мой ответ на его “Ледышки в бороде”. 
  
  – Илона Румянцева

---

Follow My Blog

Get new content delivered directly to your inbox.